Sevgili laylonlarım; Bu yazım öyle veya böyle yalnız kalmış, veya yalnızlığı tercih etmiş, veya yaşadıklarından artık gına gelince yalnız yaşamayı seçmiş okurlarım için yazdığım, kimseyi hedeflemeyen, bir yazımdır.
YALNIZLIĞA ALIŞMAK..
Yalnızlığa alışmaya başladım. Seviyor muyum yalnızlığı? "Hayır". Ama alışmaya başladım ve huzursuzum. Son yirmi yıl yalnız ben değil bütün ülke yalnızlığa alıştı. Etrafımızda olup bitenleri hayretle izleyen tepkisiz bir topluma dönüştük.
Özlediklerimi artık her geçen gün daha az özlüyorum. Ben paylaşmayı çok seven, paylaşmadan yaşanmayacağına inanan biriydim. Nasıl da değişiyor insan.
Herşeye rağmen, bal gibi yalnız da yaşanıyormuş demek ki.
Yalnız yemek yapıyorum.
Yalnız yemek yiyorum.
Yalnız içiyorum.
Yalnız okuyorum.
Yalnız yazıyorum.
yalnız televizyon seyrediyorum.
Yalnız türkü söylüyorum
Kahvemi kendim yapıyorum.
Korkularımla yalnızım
Yalnız yatıp uyuyorum
Yalnız ağlıyorum
Yalnız düşünüyorum
Yalnız yazıyorum
Ve yalnız gülüyorum.
Sonra aklıma" kendi kendine gülene deli derler" lafı geliyor daha çok gülüyorum. Dünyalar benim oluyor.
Bayılıyor muyum böyle yaşamaya'? Tek kelimeyle "hayır". İki kelimeyle " hayır bayılmıyorum"
Ama ne olursa olsun yalnızlığın beni içe dönük bir insana çevirmesine izin vermeyeceğim. Siz de vermeyin.
Cünkü yalnızda olsa insanları, hayvanları, doğayı sevmeye devam etmeli insan.. Yalnızlığın kendini kör etmesine "zinhar "izin vermemeli.( bu günler çok Osmanlı dizisi seyrediyorum????) Belki de hayatı tek kişilik bir tiyatro olarak düşünmeli, yalnızda olsa öyle bir yaşamalı ki bir gün perde kapandığında dakikalarca alkışlansın.
Her kafam karıştığında Nazım Hikmet''in şu sözleri bana ışık tutar, yol gösterir, uyandırır adeta silkeler beni." İŞİN EN AŞAĞILIK TARAFI ŞU Kİ YAVRUM GALİBA YALNIZLIĞA ALIŞIYORUM BEN"
Bense haddim olmayarak aşağılık demiyorum da " işin en korktuğum tarafı şu ki galiba yalnızlığa alışıyorum" diyorum.
Yani bir yanı iyi, bir yanı kötü yalnızlığın. Yalnız yaşayanlara da, yalnız yaşamayanlara da saygım sonsuz.
Bu yazımı okuyunca eminim " kafanın karıştığı kadar var" dersiniz.
Eee biraz da sizin kafanız karışsın.
Osho" kafa karışıklığı öğrenmeye başlamaktır" derdi.
Sizlere gelince; sevgimdesiniz hep oradasınız, hep orada olacaksınız, zinhar unutmayın.????❤️????
