Kadrolu okurlarım bu hikayemi bilirler. Bilmeyenler için yazıyorum.
Biz beş kardeştik. Hepimizin aile içinde bir lakabı vardı. Büyük ablam Ayten gözleri kocaman olduğundan" pörtlek" Büyük abim İsmet kafası kocaman olduğundan" kazan kafa", küçük ablam Suzan bacakları incecik ve uzun olduğundan " leylek", küçük abim Erdoğan futbol oynamaktan bacaklarimı eğri olduğunundan " çalık" ve bendeniz ilk okula giderken berbat bir terzi olan anacığımın diktiği siyah önlüğün etekleri yerlerde süründüğünden ve herkesin önlüğünden uzun olduğundan " keşiş"ti lakabım.
Küçük leylek ablam ile pörtlek büyük ablam yıllar önce hac'a gittiler. Döndüklerinde " Güven bana hep leylek derdiniz bak hac'a gittim artık hacı leylek oldum" dedi leylek ablacım. Güldürdü beni, çok güldüm. Yıllarca güldüm. Her anımsadığımda güldüm.
Pörtlek, kazankafa, çalık göklere yükseldiler son beş yıl içinde.
Ve bugün saat sabah sekizde Hacı leylek bir daha dönmemek üzere son uçuşunu yaptı.
Ben çoook sevdiğim hacı leylek ablamı, her yazımı okuyup "öpüyorum" yazan okurumu, sizler 88 yaşında hala sizlere yazılar yazan resimler atan facebook ablanızı kaybettiniz.
Öyle güzel, öyle hoş görülü, öyle kibar, öyle merhametli biriydi ki ablam. İnanın dünya yeri doldurulamayacak bir değer kaybetti.
Çok üzgünüm. Eminim sizler de üzgünsünüz.
Son günlerde kız arkadaşım bana "hazırlıklı ol" dediğinde; Ben zaten hep hazırlıklı oldum. Ömrüm böyle geçti demiştim.
Maalesef Gezici Başöğretmen Ahmet Karabenli'nin ailesinden bir tek ben kaldım. Bütün aile fertlerim güzel insanlardı. Ne kimseye haksızlık yaptılar ne kimseyi, üzdüler. Örnek insanlardı hepsiyle iftihar ettim gurur duydum. İçlerinde bir tek ben hayırsız çıktım. 20 yıl ayrılıp gittim, başka bir ülkede yaşadım ayrı kaldım onlardan ama aramızdaki sevgi hiç değışmedi. Bana hep sahip çıktılar, hep desteklediler. Beni hep yaramaz ama sevimli küçük kardeşleri olarak gördüler, kabul ettiler. Türkiye'ye kesin dönüş yaptığımda hiç biŕ şey olmamış gibi beni bağırlarına bastılar. Hepsini çok özlemiştim ama leylek bacıma duyduğum özlem bir başkaydı.
Sadece benim değil hepimizin başı sağ olsun.
Kalbimin sağlam tarafını teselli etmeye çalışıyorum.
