Sevgili okurlar öncelikle köşe yazımın başlığı dikkatinizi çekmiştir diye umuyorum, geçen haftaki “NANKÖRLER!” adlı köşe yazıma hitaben bu köşe yazımı kaleme alıyorum. Başımdan geçen bir takım trajikomik olayları sizlere bahsetmek isterim.
Bazı insanlar vardı gerçekten de değerliydiler benim için üstelik menfaatleri uğruna davrandıklarını bildiğim halde iyi niyetle yaklaştığım insanlardı onlar. Her fırsatta arkalarını topladığım, mutlu olmaları için elimden geldiği her şeyi yapmaktan çekinmediğim ve gerektiğinde mücadele verdiğim insanlardı onlar…
Sonra mı ne oldu? Söylüyorum… Onlar için fedakârlık yapan, yeri geldiğinde onlar için canı başka insanlar tarafından sıkılan ama onlara yansıtmayan hatta ikilem arasında kalıp onları tercih eden kişiyi dinlemeden yargılamış ve suçlu bulmuşlar. Sizce de gerçekten alkışlanacak bir hareket değil mi? Sen onlar için neler yaptın, nelerle uğraştın ama onlar sana sormadan, dinlemeden seni yargılayıp kalemini kırmış, ne kadar da güzel değil mi? Trajikomik olay bu. İşte size soruyorum bu nankörlük değil mi?
Yapmadığım şeyleri yaptı gibi gösterenlere inananlara, yaptığım şeyleri de görmezden gelenlere ve arkasında dimdik durduğum halde ilk fırsatta sırtımdan hançerleyenlere “HAKKIMI HELAL ETMİYORUM!” vesselam…
