Marmaris kamuoyunun da yakından takip ettiği, Ulusal Egemenlik Caddesi'nde bulunan ve 22 yıldır hizmet veren benzin istasyonunun yaklaşık 2 yıldır kapalı tutulması ile ilgili tüm merak edilenleri gazeteci Temel Irmak sordu, istasyon sahibi ve aynı zamanda Marmaris Belediye Meclis Üyesi olan Ethem Sayar yanıtladı...
Temel IRMAK : Bildiğim kadarıyla, çok uzun yıllar boyunca kesintisiz olarak çalıştırdığınız, Marmaris’te, İnci heykeli civarına bulunan ve en son BP bayrağıyla faaliyet gösteren, sahibi olduğunuz akaryakıt istasyonu, 2 yıldır kapalı durumda. Diğer akaryakıt istasyonları ile kıyaslayınca yıllardır hizmet veren istasyonunuzun neden kapalı olduğu, kamuoyunda merak uyandırmaktadır. Bunun sebebini açıklayabilir misiniz?
Ethem SAYAR : Bu konu, tam bir trajikomik bir olay ve tam bir kıyım. Gelişmeleri bilenlerin vicdanlarını yaralayan ve 15-16 çalışanının ekmeğini kesen bir konu. Üzerinde bir öykü yazılsa olur. En baştan başlayarak açıklayayım: İstasyonumuz, 1994 yılında, O tarihlerde izin mercii olan Marmaris Belediyesi ve Muğla Valiliğinden tüm ruhsat ve izinler alınarak, tarafımdan inşa edildi ve Shell bayrağı altında faaliyetine başladı. Konumunun uygunluğu ve alanının diğer istasyonlardan çok daha geniş olması ve giriş çıkışlarının çok rahat olması gibi nedenlerle, herhangi bir sorun yaşamaksızın 22 yıl ihtiyaç sahiplerinin akaryakıt temin etmesinde önemli bir hizmeti yerine getirdi.
Kapatılma hikayemizin başlangıcı 2008 yılına dayanır:
2008 yılında Marmaris ilçesi sınırları içinde bulunan bir akaryakıt istasyonunun önünde ölümlü bir kaza olmasıyla, sözü edilen bu akaryakıt istasyonunun giriş ve çıkışları, kavşakta olduğu bahisle, Karayollarınca kapatılır. Söylenenlere göre, bu kapatılan akaryakıt istasyonu, ”bizi kapattınız, diğerleri de kavşakta” söylemi ifadesiyle Karayolları, Marmaris Belediyesinden, Marmaris içinde faaliyet gösteren ve bu yoldan cephe alan akaryakıt istasyonlarının ruhsatlarını ve çalışma izin belgelerini ister.(İstasyonumuzun açıldığı 1994 yılında, Yeni Datça yolu henüz açılmamıştı.3-4 yıl sonra açılan yol, Karayollarına devredildi. Yol, Karayolları görev sahası içine alındığı için, Belediyeden ruhsatları isteme hakkı doğdu.)
İstasyonumuza ait ruhsatlar, nedense Karayollarına, Marmaris Belediyesi tarafından zamanında gönderilmez. Bunun üzerine Karayolları; istasyonumuzun yeni Datça yolundan cephe alan çıkışını, istasyonumuz ruhsatsız ve kaçak olduğu düşüncesiyle, taş bloklarla kapatır. İstasyon faaliyetini; araç giriş-çıkışları, sadece girişten yapılarak sürdürmek zorunda kalır ama istasyon kapatılmadan faaliyetine devam eder.
Böyle bir yaptırım ile karşılaşınca ve haksızlığa uğradığımız düşüncesiyle İdare mahkemesine başvurarak, yürütmeyi durdurma kararı aldırdık. Bu arada Marmaris Belediyesi, istasyonumuzun ilgili evrak ve ruhsatlarını karayollarına gönderir. Karayolları, davalı olarak, mahkemeye Marmaris Belediyesi’nin gönderdiği evraklara dayanarak savunma gönderir. Savunma da, iki konuyu ileri sürer ki, bunlar, davanın esastan kaybedilmesine sebep olan konulardır. Birincisi, varlığını bu kapatılmayla öğrendiğim ama o tarihlerde belediyeler tarafından pek üzerinde durulmayan “geçiş yolu izin belgesi” isimli bir belgenin karayollarına gönderilen belgeler içinde olmaması; ikincisi de, Marmaris Belediyesinin, istasyonumuzun geçerli onaylı esas vaziyet planı yerine, geçersiz olan vaziyet planını göndermesidir. (Gönderilen bu geçersiz vaziyet planında yol bağlantıları gösterilmediği için, Karayollarında, İstasyonun yol bağlantısının olmadığı kanaatı oluşmuş; bu kanaat, Mahkemeye, Karayollarının savunması olarak gitmiştir.) Geçiş yolu izin belgesi isimli belgenin de Karayollarına neden gönderilmediğini, belediye tarafından gerçekten düzenlenip düzenlenmediğini, düzenlenip de kayıp mı edildiğini veya birçok istasyona olduğu gibi düzenlemekten imtina edilip edilmediğini bilmiyorum. Bahsettiğim gibi, böyle bir belgenin varlığını istasyonun açılmasından 15 yıl sonra, çıkışımızın kapatılma olayıyla karşılaşınca öğrendim. Araştırmalarımda o tarihlerde böyle bir belge konusunda Belediyelerin bu belgeyi pek düzenlemedikleri, gerek Marmaris içinde, gerekse Ülkede %70-75 oranında istasyonun bu belgeye sahip olmadıklarını karayolları yetkililerinden öğreniyorum.
Temel IRMAK : Bir iki yıl tek giriş-çıkıştan çalıştıktan sonra istasyonun normal seyrine döndüğünü biliyorum.
Ethem SAYAR : Evet. Bir iki yıl tek giriş-çıkışla çalıştıktan sonra çıkışımızın önünden arkaya giden yolun açılmasıyla bu bariyerler kaldırıldı. Normal seyrine döndü.
Temel IRMAK : istasyonunuz Belediyesi sınırları içinde ve açıldığı tarihlerde her türlü ruhsatı düzenleme yetkisi Marmaris Belediyesi’nde ise, Karayolları, size neden böyle bir müdahalede bulundu?
Ethem SAYAR : Açıldığımız tarihlerde geçerli olan yönetmeliğe göre ,belediye sınırları içinde açılacak akaryakıt istasyonları ile ilgili olarak her türlü tasarruf Belediye yetkisindedir. Karayollarından bir görüş veya izin alma zorunluluğu yoktur. İstasyonumuz, açıldığı tarihlerde gündemde olan yönetmeliğe uygundur. İstasyonumuzun açılışından 3 yıl sonra yeni Datça yolu açıldı ve bu yol Karayolları ağına alındı. Aynı zamanda karayolları kenarında açılacak tesisler ile ilgili yönetmelik değişti. Karayolları kenarında açılacak tesisler için karayollarından görüş alma zorunluluğu getirildi ama bu zorunluluk tesisimizin açılışından yıllar sonradır. Yine de Karayollarının durduk yere belediyelerden belge istemesi, olağan bir durum değildir.
Temel IRMAK : Sözünü ettiğiniz bu geçiş yolu izin belgesinin eksikliğinin, işletmeleri, Karayolları nezdinde zayıflattığını, istediklerinde sizin yaşadığınız gibi istasyonları sıkıntıya sokabileceğini anlıyorum. Marmaris Belediyesi’nden, bu hatasını telafi etmesini ve bu belgeyi düzenlemesi talebinde bulunmadınız mı?
Ethem SAYAR : Etmez olur muyum. Çıkışımın kapatılma olayıyla karşılaşınca istasyonun açılışından 15 yıl sonra, varlığını öğrendiğim bu belge için,2008 yılında Belediye’ye başvurarak, bu belgenin düzenlenerek tarafımıza verilmesini talep ettim. Vermediler. İşin ilginci, bize vermediler ama istasyonumuzdan 400 metre uzaklıkta bizimle aynı tarihlerde 1993 yılında açılan ve açılırken yine sözü edilen bu geçiş yolu izin belgesi düzenlenmemiş, kavşakta bulunan başka bir istasyona, bu belgenin eksikliğini öğrenmesiyle 2008 yılında belediyeye başvurmasıyla “Müktesap hakkıdır diyerek” bu belge düzenlendi. Fakat bizim aynı tarihli talebimiz geri çevrildi. Eğer Marmaris Belediyesi, bu ayrımcılığa gitmeyip diğer istasyona verdiği gibi, bu belgeyi bize de düzenlemiş olsaydı, bugün istasyonumuz kapalı olmayacaktı. Çünkü açtığımız davalarda, Mahkeme, belge eksikliğini ileri sürerek(eksiklik bizim kusurumuz olmasa da) aleyhimize karar verdi.
Temel IRMAK : Çıkışınızın önünden arkaya doğru giden yolun açılmasıyla, her şey yoluna girmişti. Hatta bu istasyon, Shell’den sonra BP oldu. BP olarak bir süre çalıştı ama bu sefer tümüyle kapandı. Ne oldu da böyle, ciddi bir yatırım gerektiren tesis, tümüyle kapatıldı. Önemli bir hizmeti yerine getirirken neden kapısına kilit vuruldu?
Ethem SAYAR : İstasyonu 22 yıl çalıştırmıştım.Yorulmuştum.2015 yılı sonunda, Kiraya vermek üzere BP ile anlaştım. Muğla, Büyükşehir olunca akaryakıt istasyonlarının ruhsatlandırılma ve ruhsat devri işlerinde yetki Büyükşehir’e geçtiği için, istasyon ile ilgili ruhsatlar Büyükşehir’e gitti. İncelediler. Hiçbir eksiklik olmadığını belirterek yeni çalıştırıcıya (HAS PETROL) ruhsat düzenlediler. (Sadece Yeni yangın yönetmeliğine göre, itfaiye raporu almam istendi ve bu yönetmeliğe göre yapılması istenenleri yerine getirmek için, 2 ay süren bir tadilat çalışması yaptık ve bunun için ciddi bir harcamayla karşılaştım. Hele hele istasyonunun kaldırım ile arasında bulunan 50 cm. yüksekliğindeki duvarın yükseltilmesi istenip te, 400-500 metre ilerimizde bulunan ve ruhsat devri yapılan istasyonların kaldırım kenarlarına hiçbir duvar ördürülmeme ayrımcılığını unutamıyorum) Kiracım, istasyonu çalıştırmaya başladı.6-7 ay kadar çalıştıktan sonra 2008 yılında Karayollarına karşı çıkışımızın kapatılmasıyla ilgili olarak açtığımız davanın mahkemenin aleyhimize verdiği karar ve kararın arkasına saklanan karayolları görüşü ileri sürülerek istasyon ruhsatı, Muğla Büyükşehir Belediyesi tarafından tümüyle iptal edildi. Açtığımız yeni davalar da hep bu 2008 yılında açılan mahkeme kararına atıfta bulunularak, hatta o kararın aynı cümleleri tekrarlanarak aleyhimize sonuçlandı. Yani konu, yine o meşhur, açılırken tarafımıza Belediye tarafından düzenlenmeyen(veya düzenlendiyse kaybedilen) ve daha sonra başvurumuzda da talep ettiğimiz ama belediyenin talebimizi yerine getirmediği “geçiş yolu izin belgesi” isimli bir belgenin olmaması.(Aslında 2008 yılında açtığımız bu dava, sadece çıkışımızın kapatılma olayı ile ilgili bir davaydı. İstasyon kapalı değildi, çalışıyordu. Ruhsat iptal edilmemişti.15-16 kişi buradan ekmek yiyordu ama bu Konu, her nedense döndü dolaştı, istasyonun kapatılmasına dönüştürüldü.)
Temel IRMAK : Kiraya vermeye kalkmasaydınız, istasyonu kendiniz çalışmaya devam edebiliyor muydunuz?
Ethem SAYAR : Elbette. Bir sorun yoktu.22 yıl çalıştığım gibi çalışmaya devam ederdim. Muğla Büyükşehir Belediyesi, ”Eksik belge var, eğer kiraya verirsen kapatılma gibi bir yaptırımla karşılaşırsın” deseydi, kiraya vermeye kalkmaz, kendim çalıştırmaya devam ederdim. Her şeyden önce BP burayı kiralamazdı. Yanıltılmış oldum, hem de ciddi bir masraf yaptırılarak. Dinlenmek için kiraya vermiştim ama şimdi daha çok yoruldum ve yıprandım.
Büyükşehir Belediyesi yetkililerine “Madem bir sorun olacaktı, neden başka bir kiracıya ruhsat düzenleyerek beni devreden çıkarttınız? şeklindeki soruma, ‘’Her ne kadar kiracınıza ruhsat vermiş olsak ta, karayollarına görüş almak için bir yazı yazdık. Buradan olumsuz yanıt gelince kapatma kararı aldık ”şeklinde yanıt aldım. Ruhsat verdikleri tesis için neden karayollarına bir yazı yazarak görüş alma ihtiyacı duyduklarını anlayamıyorum.
Temel IRMAK : Tekrar siz çalıştırmak isteseniz olabiliyor mu?
Ethem SAYAR : Maalesef hayır. Çünkü ruhsatım iptal oldu. Geriye dönüşü de yok artık.
Temel IRMAK : Kira alıyor musunuz?
Ethem SAYAR : Hayır. Bir gelir elde etmeyen kiracıdan vermek isteseler bile kira almak hakkaniyetli olur mu?
Temel IRMAK : Sözünü ettiğiniz size verilmeyen bu belgede Karayollarını güçlü kılan nedir?
Ethem SAYAR : İmar yasasında “yapı ruhsatı, yapı kullanma ve diğer ruhsatlar verilmeden önce bu belge düzenlenir” yazıyormuş meğerse. Bu belge her türlü ruhsattan önce düzenlenip, dosyasına konulması gerekiyormuş.(Ama eskiden b unun üzerinde durulmuyormuş.)Bununla beraber Karayolları, savunmasını kuvvetlendirmek için savunmasına ilave ettiği “trafik güvenliği” gibi ifadeler de mahkemeleri etkiliyor.
Temel IRMAK : Bu belge var olsaydı veya talebiniz yerine getirilerek düzenlenmiş olsaydı, trafik emniyeti sağlanmış mı oluyor?
Ethem SAYAR : Elbette hayır. Gerek girişinden çıkışına kadar Marmaris içinde, gerekse yurt sathında akaryakıt istasyonlarının bazılarının bu belgesi var, bazılarının yok. Yeni Datça Yolu üzerindeki istasyonların hemen hemen hepsi kavşakta, kavşağa açılıyor. Karayolları yönetmeliğine uygun değiller. Hepsi vızır vızır çalışıyor. Çoğuna, araçla, hele hele kamyon ve otobüsle girmek, çıkmak bile mesele. İddia ederim ki, otobüs ve kamyonların en rahat akaryakıt alabildiği istasyon bizimkisidir. Demek ki, trafik güvenliğinden bahsetmek, gerçekçi değil. Üstelik şu anda çıkışımızın önünden kavşağa açılan yol, çift yönlü trafiğe açık durumda. Bu yolu kullanarak araçlar, kavşağa çıkıyor. Bu araçlar tehlike yaratmıyor da istasyonumuzdan çıkarsa mı yaratıyor? Bu iddialar inandırıcı değil. İhtiyaç olsaydı, o yol da sinyalizasyon var, çalıştırılırdı. Gerek görülmemiş ki çalıştırılmıyor.
Temel IRMAK : Bir buçuk yıl önce, sizin istasyona 400-500 metre kadar mesafede Beldibi kavşağında, araçların zorla girip çıktığı çok küçük bir istasyon yıkıldı, yeniden sıfırdan yapıldı. Sanırım el değiştirdi. Şimdi çalışıyor. Muğla Büyükşehir Belediyesi buraya ruhsat verdi mi? Bu istasyon yönetmeliğe uygun mu?
Ethem SAYAR : Muhtemelen ruhsatlandırılmıştır. Aksi takdirde çalışamaz ve EPDK ruhsat düzenlemez. Uygunluğunu ruhsat verenlere sormak gerekir.
Temel IRMAK : Gerçekten konu, hikayelere konu olabilecek ölçüde ibretlik. Sorununuzun çözülme olasılığı yok mu?
Ethem SAYAR : Gerek Mahkemelere, gerekse Büyükşehir Belediyesine başvurularımız oldu. Mahkemeler bir keşif ve araştırma yapmadan 2008 yılındaki kararı “kopyala yapıştır” yapıyor. Karayollarıyla, mahkeme ortamında davacı-davalı pozisyonunda olduğumuz için, bu sorunun çözümüne çok uzaklar. Cimer’e (Cumhurbaşkanlığı İletişim Merkezi) ve Bakanlık nezdinde başvurular da bulundum, hiçbir şey yapmadılar, konuyu karayollarına havale ettiler. Karayollarının tutumu da belli. Muğla büyükşehir Belediyesi de, yeterli bir incelemeye girmeden, gerek yokken, Karayollarından görüş sorma yolunu seçtiği için oradan da bir sonuç alınamıyor. Halbuki, Büyükşehir Belediyesi yeterli bir araştırma yapsa, burada bir mağduriyet olduğunu, işyeri sahibi olarak hiçbir kusurumuzun olmadığını, işyerimiz açılırken tüm ruhsatlarımızın düzenlendiğini, eksikliği belirtilen geçiş yolu belgesinin Marmaris Belediyesince düzenlenmemiş olmasının Marmaris Belediyesinin kusuru olduğu kanaatıyla böyle can yakıcı bir uygulama yapma durumunda kalmayacaklardı. Karşılaştığım bu haksızlığı gerek iç, gerekse dış hukuk yollarında, sonuna kadar kovalayacağım. Adaletin eninde sonunda yerine geleceğine ve mağduriyetimin giderileceğine inanıyorum.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.