“HER ŞEY YALAN”
20 Aralık 2011 Salı 00:57
Hep koşuşturmacadır hayat. İnsanoğlu ayakta kalma mücadelesi vermekte. Ağırlaşan şartlar, zorlaşan insani ilişkileri. Dostluklar mezara kadar değil, pazara kadar oluyor artık. Ölüm hiç aklımıza gelmez, dünyanın renkli ışıltısına kapılır gideriz. Vefa, insanlık, dostluk, kardeşlik, yalan olmuşken, menfaat üzerine kurulur dostluklar. Bir Hadis-i Şerifte: “Suçların en büyüğü yalan söylemektir” denilmekte. Yalan söyleyene ödül veriliyormuş gibisine, birbirimizle yarışıyoruz.
Sabır eden, gerçekleri kendi gözleriyle görmek isteyen bir insanoğlu, karşısında yalan söyleyen kişiyi hemen anlar. Ama yalan ve yalakalık hoşuna gittiği için, yalanlara inanır. Zamanla o yalanların içinde yalan olur ve kaybolur gider. Karanlıkların içine gömülür. Ruhu hiçbir zaman aydınlanmaz.
Dün birbirlerine küfür edenler, bir zaman sonra kurtla köpek gibi dost olabiliyor. Şaşırmamak elde değil. Ya biz onları anlamıyoruz, ya da onlar bizleri anlamak istemiyor. Şaşkınlıkla gelişmeleri izlemekten başka çaremiz kalmıyor.
Sevgi neden duygu yok oluyor kalbimizden. Çünkü sevdiklerimiz ve değer verdiklerimiz, bizlerin kıymetini bilmiyor veya görmüyor. Ya da göstermiyorlar. Nedenleri sizlerde sıralayabilirsiniz. Dimdik olmak yaramıyor, düzgün olmak artık para etmiyor diyesim geliyor ama boş ver diyorum. “Su akar yolunu bulur” misali bizler yolumuza devam edeceğiz.
Birlik ve beraberlik üzerine çalıştığım insanlar bile, içlerinden birisinin yükselmesini engellemek için ellerinden gelen düzmece işleri çevirdiği bu yalan dünyada ne kadar insanların mutluluğu için çalışsan da, boş bir heves olduğunu anlamak için yirmi yıl geçmesini beklemek zorundasın. İşte dünya öyle bir dünya oldu ki, güçlü olmak için ezeceksin.
Peki ne yapmalıyız; kendi adıma söylüyorum. Bundan sonra kimsenin işine karışmayacağım. “Evimden işe, işten eve” derler ya, bir süre onu deneyeceğim. Belki o zaman beyaza dönen saçlarım siyahlaşır.
İlkokulda bir okuma kitabımız vardı, kitapta yer alan "kurtla köpek" hikayesini unutmadım. Kurtla köpek arkadaş olmuşlar. Kurt açlıktan hayli zayıflamış, bekçi köpek ise iyi beslenmiş. Kurt köpeğin durumuna imrenmiş, onun gibi yaşamaya karar vermiş. Birlikte yürürken köpeğin boynunda bir iz görmüş ve bunun neden olduğunu sormuş, köpek "Bu tasma izidir, beni gerektiğinde bağlarlar" demiş.
Son söz olarak; birbirinizi sevin, sayın ki, sizleri de sevip saysınlar..
“Allah’a Emanet Olunuz”