Günümüzün tartışma konularından biri Kanal İstanbul’dur. 53 yıl önce İstanbul Boğaz Köprüsü tartışılıyordu. Günümüzün iktidar sözcüleri, geçmişte muhalefetin bu köprüye karşı çıktığını ağızlarına sakız yapmışlardır. Güya, muhalefetin ülkede imar çalışmalarına her zaman ayak bağı olduğunu ileri sürüyorlar. 1968’de Fatsa köylülerinden birkaçı ile yapılmış olan görüşme kendilerine verilecek en doğru yanıttır. Köylüler, imar çalışmalarına karşı çıkmamakta, önceliğin köylere verilmesini istemektedirler. Siyasetin esası da, devlet bütçesini yönetme mücadelesidir. Bu bütçeden her kesim hakkı olduğunu almak ister. Bu nedenle köylülerin söyledikleri, onların bu konuda ne kadar bilinçli olduğunu gösteriyor. Röportaj, yazarları işçi ve köylüler olan aylık Proleter dergisinin 15 Mart 1968 tarihli 5. Sayısında yer almıştır. Köylülerin yanıtları konuştukları gibi yazılmıştır.

KÖYLÜLER DİYOR Kİ:

ASMA KÖPRÜ DE NE?

KÖYÜMÜZE YOL, OKUL YAPILSIN.

BİZ BUNU İSTERİK

·        AP Hükümeti, İstanbul Boğazı’na 1 milyar 200 milyon liraya asma köprü yapacak. Bu parayınan 12 bin köye okul yapılabilir veya o kadar köye su getirilebilir. Boğaz Köprüsü mü önce yapılsın, köylerin suyu, okulu mu?

VEHBİ SARIHAN-Beyceli Muhtarı: Memleketimizde böyle büyük bir şehre böyle bir köprünün yapılma ihtiyacını şahsen b en de hissetmekteyim. Yalnız memleketimizin yol ve okul ihtiyaçları dururken bu köprünün bir an önce yapılmasını lüzumsuz görüyorum. Önce acil ihticı görülen okul ve yolları ele almak gerekir.

ALİ DEMİR-Beyceli: Asma köprüden bitek İstanbul istifade ediyor. Halbuki kaç köyün derdi hallediliya. Bu neye benziya, bi bey giyimi kuşamı iyi geziya de goca millet süflü geziya. Böyle olmamalı. Bu işten bütün bir millet istifade etmeli. On iki bin köy… Aydaaa.

BAHRİ SARIHAN-Beyceli: Ben bu işe köylere yol, su yapılsın tercih ederim. 12 bin… O kadar nüfus sızlanırken, kalmış yolsuz, susuz biçare. Köprünün lüzumu ne? Ben 68 yaşında bir ihtiyarım. Kasabaya gazımı, duzumu almaya getmekten acızım yolsuzluk yüzünden.

EMİNE SARIHAN-Beyceli: Ne diyeyim gız? Köylüler fıkara. İhtiyaç. Zarurat. Köylere yapılsın. Çok ihtiyacımız var. Köylüler başka yere gidemiya. Fukara. Evelellah, sonra hükümetin sayasında olur bu işler. Köylere olduğunu istediğimizi yaz. Ben eksik annadıyom, sen tamam yaz.

HAFİZE SARIHAN-Beyceli: Ben kadınım. Benim adımı yazma. Birisinin eline geçer ne der ne demez. Köprü meselesine gelince: Keyfi iş ise bu zaruri işleri düşünsünler. İstanbul’un keyfi İstanbul’a yetmiya mı? Bizim gözlerimizin çamurdan ışıladığını görsünner. Arabistan’a doğru gideceğine, buraya gelsin de halımızı görsün.

HALİL KARAPINAR-Sarıyakup Köyü: Köylere yol, okul yapılsın tabii. Benim İstanbul’daki köprüynen işim ne? Köylere köprü yapılsın. Biz bunu isterik. Yeni teşkilat olan nahiyelere orta okul yapılsın, öyle icabeder.

FARUK BAYRAKTAR-Yassıtaş köyü: Köylere yol, okul, su yapılsın. Köylüler fakir oluyor.

MEVLÜT BOSTANCI-Yassıtaş: Ben İstanbul köprüsünün yapılmasına taraftarım. Niye de: Köy okullarını köylüler kendileri yapabilir.

ATIF SARIHAN-Beyceli: Nasıl ki mesela ilimsiz hiçbir şey olmuyor. Köprü nasıl olsa yapılabilir. O da lazım ama önce ilim lazım. Şurada çamurdan dışarı çıkamıyoruz da. Araba vapurlarını çoğaltsınlar. 20 sene daha idare etsinler.

SABRİ DURAN-Kayaköy: Türkiye’de yapılan sosyal hizmetler hâlâ planlı devreye girmemiştir. Esasında daha mühim bir ihtiyaç varken bu ihtiyaçları bırakarak İstanbul’a asma köprü yapılması, Türkiye’nin sağılması ve İstanbul’un emmesi babına girer.  (PROLETER, -Yazarları işçiler ve köylülerdir- Sayı 5, 15 Mart 1968)