2020, 2021 çok kötü yıllar oldunuz. Bizim için, herkes için, tüm dünya için. Olmaz olsaydınız. Olmaz oldunuz zaten. Ömrümüzün iki yılını yediniz lan. 

Bir yanda virüs korkusu bir yanda endişeler, yasaklar, eve kapanmalar, maskeler, sosyal mesafeler, sarılamamalar, ölümler, yasaklanan cenazeler, düğünler neler yaşatmadınız ki. 

Hep kalbimizin sileceklerini çalıştırmamız icap etti önümüzü görmek, yolumuza devam etmek için. Binlerce, milyonlarca korku dolu göz, binlerce milyonlarca maskeli yüz seyrettik ekranlarda. Sevimsiz, korku dolu rakamlar izlemekten gına geldi. Yalnızlık duygusu zirveye çıktı. Bir 65 yaş üstüne taktınız milleti bunalttınız, kaderinden önce öldürdünüz. Mekanlar kapalı ve karanlıktı ve o kadar ıssız ve zavallıydı ki geçtiğimiz yollar, ne önümüzde gördüklerimizi, ne arkada bıraktıklarımızı sevdik. 

Çok yordunuz bizi, çok üzdünüz çok yıprattınız ama hakkımızdan gelemediniz. Bakın sonunda sildik sizleri siktir olup gittiniz işte. 

Gelelim sana 2022; 2020 ve 2021 yıllarındaki gibi şaşırmış, aciz, zavallı değiliz artık. Hala endişeliyiz ama panik bitti. Kalbimizin sileceklerini de yeniledik. 

Artık" kaybettiğim yıllarımı verseler" şarkısını söylemek istemiyoruz. 

Haberin olsun 2022...

Doğru gel, iyi gel, iyi bir yıl ol, bizi üzme, yıpratma yorma sülalenden başlatma.

LAYLONLARIMA