Kimine göre güvenilmez, sahtekar,

Kimine göre eşcinseller ve onlarla ilişkiye girenler.

Böyle aklımıza ne kadar olumsuz kötü ve iyi niyetsiz ne gelirse ve varsa karşınızdakine puşt diyerek hepsini içine alabilirsiniz.

Oysa benim gözümde puşt kelimesi bu anlamların hiçbirini taşımaz. Şimdi merak ettiniz değil mi?

Puşt kelimesini ilk kez 7-8 yaşlarında duymuştum. Kars’ta Atatürk ilkokuluna gidiyordum. Evimize yakındı; 1 km kadar ve hep yürüyerek gidiyorduk. O zamanlar şekersiz damla sakızlar vardı: Bayram ve Özcan sakızları gibi… Onlar bizim için kıymetliydi. Açardık, kırmızı ya da mavi naylonlarını çiğnerdik defalarca sonra atmaya kıyamaz yine naylonlarlarına sarar, cebimize koyardık.  

O dönem, o yaşlarda çocukların ceplerinde akıllı telefonlar yoktu. Ama mutlaka çiğnendikten sonra naylonuna sarılmış bir sakızı vardı. Ve bu sakızları biz günlerce çiğnerdik; ta ki balon yapmayana kadar. Artık ağzımızda iyice gevşer, dağılır, bir arada tutunamaz ve balon yapamaz haline gelince…

İşte biz o zaman sakız puşt oldu, at gitsin derdik. Puşt kelimesi ben ve yöremdeki o yaşta çocukların beynine hep böyle yerleşmişti. 

İyice gevşeyen, dağılan bir arada tutunamayan, güven vermeyen…

Ve günümüze dönersek;

bizim için puştlar, bir çok yerden başlar ve hep vardırlar. Başlarda balon olarak şişen sonra puşt olanlar.

Her mahallede,

Her köyde,

Aile içinde vardır.

Siyasette her yere fırıldak gibi dönenler puşt olanlar,

İş hayatında patrona gevşeyip arkadaşını hemen satarak puşt olanlar,

Sosyal hayat, okul, görev gibi bir yerlerde arkadaşları ve meslektaşları ile uğraşarak güven vermeyip puşt olanlar...

Evet puşt böyle bir şey işte.

Hayatımıza nefes almak kadar yakınına girmişler. İstesek de yok edemeyiz. Yeryüzünde her virüsün çaresi bulunmuş. Ama puşt virüsünün çaresi ne yazık ki bulunamamış. Yok! 

Hayatımızda ne kadar az puşt varsa… Siz, biz, hepimiz o kadar iyiyiz.

Sevgilerimle

Aykut Torunoğulları

[email protected]