Neden böyle hep acılı yazılar yazıyorsunuz diye soruyor bazı okurlarım. Çünkü ben acı seviyorum. Canımın acıması hoşuma gidiyor. Yani latincesi mazoşist, türkçesi acıların çocuğu olmaya çalışıyorum. Eğer yazacak acı şeyler bulamazsam elimi kapıya kıstırıp sıkıyorum morarıncaya kadar. Bir ara elimi çalışma masamın üstüne koyup üstüne çivi çakmayı düşündüm. Sonra demode olacağına karar verdim. Çünkü senelerdir İsa peygamberin ellerinden çarmıha çivilenip gerildiğini okuyoruz, görüyoruz, sıkıcı bayatladı yani. Böyle yazılar yazmazsam ne kadar çılgınca eylemler yapabileceğimi görüyorsunuz. Beni yazılarım kurtarıyor.
Eskiden okuyan yazan takımına mürekkep yalamış derlerdi. Mürekkep yalamak beni kesmiyor, ben mürekkep içiyorum. Sigara içmiyorum ama arada bir bir sigara yakıp bileklerime basıp söndürmeye bayılıyorum. Bir ara gözlerime limon sıkıyordum sonra limonun gözlere faydalı olduğunu duyunca bıraktım.
Rakı içiyor musunuz? Ben para buldukça içiyorum. Önce en acısından bir yemek kaşığı Urfa İsot biberi tıkıyorum ağzıma, sonra rakımı yudumluyorum. Buz veya su kullanmıyorum. Rakınında soğuk olması gerekmiyor çünkü o kadar biberden sonra rakı buz gibi geliyor.
Sizlere bu yazımı öğlen sıcağında Marmaris halk plajından yazıyorum. Sıcaklık 50 derece. Güneş kremi falan kullanmıyorum. Bir yandım bir yandım kıpkırmızı oldum. Akşam nasıl acıyacak nasıl acıyacak, akşamı bekliyemiyorum.
Sonuç olarak hayır efendim ben hep acılı yazılar yazmıyorum. Her konuda yazıyorum belki siz sadece acılı olanları okuyorsunuz veya acılı yazılarim size rast geliyor. Sonra siz bana böyle sorular sorup benim canımı acıtıyorsunuz. O kadar zevk alıyorum ki!
Şimdi gitmek zorundayım. Parmağıma çekiç vurma saatim geldi.
ALLAH BİR KAPI KAPATIR, BİR KAPI AÇAR
Temmuz sonunda Marmaris Netsel Marinada ki bir efsane olmuş, yıllardır önünde binlerce insanın pozlar verip fotoğraflar çektirdiği MONA TİTTİ ART mağazamızı kapattık. Yedi koca yıl hizmet verdik,on binlerce iltifat aldık. İnsanlar mağazamızı göstermek için devamlı birilerin getirdiler gezdirdiler sevdiler alışveriş yaptılar. Diğer yerlerimiz gibi Marmaris'te bir efsane oldu mağazamız.
Eşim Yasemin'in ölümü, ekonomik kriz, turizm de yaşadığımız olaylar, dövizin durdurulamaz yükselişi derken bu kararı almamız gerekti.
Çocuklarım Marmaris Kalesi'nin eteklerinde ki kendi yerlerine taşındılar. Yeni Mona Titti'yi yaratmak için insan üstü çalışıyorlar. Ben onlara verebileceğim bütün desteği verdim. Onlar yeni yerlerini hazırlarken ben Netsel Marinada ki mağazamız da son iki ay boyunca günde en az 12 saat çalıştım hiç ara vermeden. Bunu yapmam gerekiyordu. Bu benim bir baba olarak çocuklarıma vermek zorunda olduğum desteğin yanı sıra, temellerini yeşil gözlü güzel kadınla attığımız ve onun güzel ruhunun, duygu dolu eserlerinin sergilendiği bu güzel mağazaya duyduğum vefa borcumdu. Yorgunum, üzgünüm ama huzurluyum Benim huzur anlayışım da bu.
Bu arada lütfettiler, bana bilgisayar desteği verdiler, dosyalarımı organize ettiler. Böylece yeni kitabımı tamamlayıp yayım evine yollayabildim.. Ne güzel okumayacağınız yeni bir kitap daha geliyor. Dualarınıza ihtiyacımız var.