Şort giymeye bayılırım. Marmaris'te halk mevsim değişikliğini bana bakarak anlar. Ben eğer şort giyiyorsam yaz, pantolon giyiyorsam kış başlamış demektir.
Geçenlerde en sevdiğim şortumu kıçıma geçirdim ve dehşetle sağ cebimde bir delik olduğunu fark ettim. "Olsun" dedim kendi kendime" ben de sol cebimi kullanırım".
Ama kazın ayağı öyle değil işte sayın seyirciler. Ben sağ elimi, ve sağ cebimi kullanmaya alıştığımdan ve cebimde ki deliği hep unuttuğumdan, sağ cebime koyduğum nesneler başta bozuk paralar olmak üzere her tarafa saçılmaya başladılar. Döktüklerimin bir kısmını yerden alıp sol cebime koydum. Bir kısmını kaybettim. Bir kısmını da bilhassa Migroslar da beni seyredenlerden utandığımdan ıslık çalarak fark etmemiş gibi davranıp almadım. Sonunda cebimdeki delik araba anahtarlarım düşecek kadar büyüdü, serpildi, gürbüzleşti.
Şimdi ben bunları size alışkanlıkların ne kadar kötü olduğunu ve insan hayatını nasıl etkilediğini, vurgulamak için anlattım. Bakın sağ elini ve sağ cebini kullanmaya alışmış biri olarak sol elimi ve sol cebimi kullanamadım.
Alışkanlık bir nevi yakayı ele vermek yenilgiyi kabul etmek, yaşamdan adeta el ayak çekmek, acizleşmek, herşeyi otomatiğe bağlamaktır.
Hepimiz alışkanlıkların esiri olur yaşar gideriz. Kardeşim her akşam bir büyük içiyorum diyorsun, kesene, karaciğerine yazık değil mi diye soruyorsun? "Ne yapayım abi alıştık bi kere" cevabı geliyor. Yahu nefesini kıçından alıyorsun, hala mı sigara içiyorsun? diyorsun, "Biliyorum ben de istemiyorum, ama alışkanlık be abi" cevabını alıyorsun. Anlamıyorum sen bu kadına( veya adama) nasıl tahammül edebiliyorsun? Diye soruyorsun. "Ne yapalım alıştık başa gelen çekilir. Öyle veya böyle yaşayıp gidiyoruz işte" diyorlar.
İnanın her kültürde insanlar böyle sürdürürler yaşamlarını. Sonunda bir alışkanlık yumağı haline gelirler. Analarından atalarından örnek alıp onların alışkanlıklarını kopyalayıp onlar gibi yaşarlar.
Atalarımız boşuna "Alışmış kudurmuştan beterdir" dememişlerdir. İnanın alışkanlıklar içinde kaybolan insanlar yaşadıklarını bile fark etmezler. Eğer alışkanlıklarını çekip alırsanız ayakta duramazlar, yaşayamazlar sendelerler, düşerler, ne yapacaklarını şaşırırlar, kaybolurlar veya çok kızarlar. Uyandırıldıklarına sinir olurlar. Çünkü alışkanlıklar insanları mışıl mışıl uyutur.
Deneyin hiç olmazsa bir gün, tek bir gün. Hergün yaptıklarınızı bırakın, başka şeyler deneyin. Bakın nasıl hissedeceksiniz, bana ne kadar hak vereceksiniz..( mesela Beyhan güne kahveyle başlama)
Neyse, Allah'a şükür Gül halime acıdı da sağ cebimi dikti. Yine sağ elimi, sağ cebimi kullanmaya başladım. Çok mutluyum. Uykuma geri döndüm, rahatladım.
"Alıştım hasretine gel desen gelemem ki" diye şarkı bile var.