Daha kaç tane Doğu Türkistanlı ölürse bir papağana yapılan zulme verdiğiniz tepkiyi vereceksiniz?
Mustafa Sabri Beşer'in yazısı
Acun, papağan ve Doğu Türkistan…
İnsanoğlu garip bir canlı vesselam… Bazen bir incir çekirdeği için bir kaşık suda fırtınalar koparıp, bir tane pire için yorganı yakarken bazen de en büyük zalimlikler karşısında nemelazımcılık yapıp kulağının üzerine yatıveriyor.
Bu durumun son örneğini yaşamaktayız şu günlerde. Dahi çocuk (!) Acun Ilıcalı’nın keşfedip aziz milletimize hediye (!) ettiği adı lazım olmayan bir şahsı muhterem (!) psikolojik rahatsızlıklarını bir papağan üzerinde tatmin (!) etmeye kalktı. Üstelik yaptığı bu densizlik ve zulmü utanmadan videoya çekip bir marifetmiş gibi sosyal medyada paylaştı.
Olayın kamuoyuna yansımasının hemen ardından haklı olarak kızılca kıyamet koptu.
Malum şahsı lanetleyen mesajlar çığ gibi paylaşılmaya başladı. Daha da ötesinde bu kendini bilmezin hemen tutuklanması ve en ağır şekilde cezalandırılması istekleri dillendirildi.
Şahsın bizzat kendisi ve yaptığı eylem lanetlendi…
Bu olaya tepki gösterenler arasında kimler yoktu ki…
Sokaktaki vatandaştan, lise ve üniversite öğrencisine; kadın hakları savunucularından sivil toplum kuruluşlarına, sanatçısından siyasetçisine varıncaya kadar binlerce, on binlerce, yüzbinlerce kişi mesaj yağmuru başlattı adeta.
Acun Ilıcalı’dan Haluk Levent’e varıncaya kadar onlarca tanınmış isim lanetledi bu menfur olayı. Malum şahsa karşı hakaretler, papağana karşı şefkat sözleri sıralandı…
Neredeyse bütün TV'lerde haber programları gündemlerine taşıdılar. Hatta Haber kanalları sabah-akşam her haber saatlerinde dile getirdiler.
Eh, ne de olsa insandık, vicdanımız vardı ve savunmasız bir hayvana karşı yapılan bu zulme haklı olarak isyan ettik. Edeceğiz de…
Ama…
İşin bir de aması var…
Artık sağır sultan bile duydu, hiç kimsenin bilmiyorum, duymadım, görmedim deme gibi bir lüksü yok.
Doğu Türkistan’da dindaşlarımız ve aynı milletten olduğumuz insanlar Çin devletinin sistematik olarak uyguladığı asimilasyon zulmü altında inim inim inliyorlar.
Yapılan işkenceleri anlatmaya yürek dayanmaz. Bir kısmını direk görüştüğüm körpecik kızların ağızlarından anlatılanları bu köşeye taşımıştım.
Ailelerinden zorla koparılan çocukları mı anlatmaya dayanır yürek yoksa Çinli erkeklerle zorla evlendirilen genç kızları anlatmaya mı?
Hiçbirini anlatmaya dayanamaz yürekler.
Hele kulaklar o zulümleri dinlemeye hiç dayanamaz. Öldürülen veya kendisinden haber alınamayan insanların sayısı ise bilinemiyor…
Lakin bir papağana yapılan zulüm karşısında sanatçısından insan hakları savunucularına kadar aslan kesilip kükreyen aziz (!) insanımız Çin’in yapmış olduğu zulüm karşısında süt dökmüş kediye dönüyor.
Ne bir tweet, ne bir paylaşım göremiyoruz bu papağan hakkı savunucularından.
Bu sessizlik karşısında insan sormadan edemiyor: Daha kaç tane Doğu Türkistanlı ölürse bir papağana yapılan zulme verdiğiniz tepkiyi vereceksiniz?
Bir papağan kaç Doğu Türkistanlı’ya bedel acaba?
Bir çağrım da Acun Ilıcalı’ya…
Son zamanlarda halkımızın değerleriyle ters düşmüş, davranış ve yaşantılarıyla toplum tarafından tepki görmüş insanların çoğunluğu Acun Ilıcalı’nın düzenlediği programlarda ekrana çıkıyor.
Bu bir proje midir bilmiyorum ama Acun Ilıcalı biran önce program formatlarını gözden geçirmelidir.
Ya da bu kadar yoğun seyircisi (!) varken Doğu Türkistan ile ilgili programlar yaparak bir millete yardımcı olmayı, bir milleti de uyandırmayı düşünür mü?
Her şey reyting uğruna olduğu için Doğu Türkistan dikkat mi çekmez!
Bu kadar çok takip edilirken sadece üst sıralarda yer almak, sürekli gündemde olan programlar gerçekleştirmek; insan değerleri ve gelecek adına Acuna Ilıcalı en azından bazı program formatlarını gözden geçirmeli.
Bu kadar çok sevilirken eğlencenin dışında da katkıları olmalı diye düşünüyorum.
Yoksa tarih Acun Ilıcalı’nın omzuna büyük sorumluluklar yükleyecek bu gidişle…
http://www.internethaber.com/acun-papagan-ve-dogu-turkistan-1928315y.htm