İsviçreli ressam Beatrice Ehrsam’ın külleri, vasiyeti üzerine 35 yıl önce yerleştiği Marmaris’te denize döküldü.
Beatrice Ehrsam, yakınlarını ziyaret için gittiği İsviçre’de 17 Şubat 2014’te geçirdiği trafik kazası sonucu yaşamını yitirdiğinde 64 yaşındaydı. 1948’de İsviçre’de doğdu, 18 yaşında iken Floransa’daki üniversitede güzel sanatlar eğitimi aldı. Mezun olduktan sonra Fransa’nın güneyindeki sahil kenti Saint Tropez’te sokak ressamlığı yapmış, sattığı resimlerden elde ettiği kazançla hayatını devam ettirdi. 1979’da tatil için gelip, çok sevdiği Muğla Marmaris’teki eski bir taş eve yerleşti. Mesleğini burada devam ettirdi. En iyi elbise ve kostüm alıp giymek, iyi restoranlarda yemek yemek hobisiydi, işleri iyi gitmeyip kazanamadığı dönemlerde, balık tutarak pişirip yedi, bazen sadece peynir ekmekle de gününü geçirdi. Ama, yaşama sevincini hiç kaybetmedi. Yaşadığı acıları kimseye sezdirmedi, güçlüydü, özgüvenliydi, zarif ve merhametliydi. Yardıma muhtaç insanları geri çevirmezdi, sokak kedilerine yiyecek alabilmek için kermes düzenlerdi. Türk kültürünü de benimsemişti. Ramazanlarda oruç tutar, başına eşarp, yazma bağlayıp camiye mevlide gider, her ulusal bayramda Mistan Sokağı’ndaki resim galerisine Türk Bayrağı asmayı ihmal etmezdi. Ramazan ve Kurban bayramlarında ise çocuklara şeker, çikolata ikram eder, harçlık verirdi. Hırs ve kin duygusundan yoksun Beatrice, kendisini tanıyan, köylü, kentli, genç, yaşlı, çocuk, hatta hayvanlar tarafından çok sevilirdi. “Marmaris’in sevgilisi”, geçtiğimiz Şubat ayında yakınlarını ziyaret için gittiği ülkesinden bir daha dönmedi. Çünkü, 17 Şubat’ta geçirdiği trafik kazasında yaşamını yitirmişti. Acı haberi duyan Marmarisliler, İsviçreli kadın için sela ve mevlit okuttu, cenaze namazını kıldı, rahmet, başsağlığı diledi. Aradan 3 ay geçtikten sonra ailesi, Beatrice Ehrsam’ın küllerini denize dökülmek üzere Marmaris’e gönderdi. Sevenleri, O’nun son vasiyetini yerine getirdi, geçtiğimiz Cuma günü akşam saatlerinde Beatrice’in sanat galerisinin önünde düzenledikleri törenin ardından bindikleri tekneden küllerini Marmaris Körfezine serpti.
YOKLUĞUNA ALIŞMAK ÇOK GÜÇ
Beatrice Ehrsam’ın galerisinin komşusu olan gümüşçü dükkanını işleten, ilçenin herkesimce sevilen bir diğer siması Bora Ayyıldız, duygularını şu sözlerle dile getrdi: “Marmaris’in rengiydi. Herkesin sevdiği dolu dolu bir insandı. Yaşamımızı ne kadar doldurduğunu aramızdan ayrıldığında anladık. O’nun yokluğuna alışmak çok güç.” (Erol Uysal ve Taner Kasap’ın yazılarından da yararlanılarak derlenmiştir)