Sevginin sadece bir kelime olduğunu zanneden ahmaklar var! Sizler içinde seviyorum, ölüyorum diyenler olmuştur elbette! Dönüp arkanıza bakar mısınız “seviyorum diyenler, öldüler mi?” yoksa artık başkalarını “seviyor, başkalarına mı ölüyorlar?” Ben söyleyeyim evet başkalarını seviyor, başkalarına ölüyorlar çünkü kalp yerine karbüratör taşıyan zavallı insan onlar! İnsan her gördüğünü sever mi be? Yok, hep ağlıyormuş, yok o da sevmez diye üzülüyormuş, palavra hepsi…
Bir insan seviyor ise her şeye katlanmalı, gerekirse tüm zorluklara göğüs görmeli ama nerede, seviyorum diyenler en ufak bir zorlukta ilk dönemeçten dönüyor ne de olsa bolluk var. Herkes istiyor ki her şey güllük gülistanlık olsun, e sevgin için zorluklara göğüs geremedikten sonra ne anlamı kaldı sevginin?
Neymiş efendim yaş sorun olurmuş, anası istemiyormuş. Sanki anası seviyor yahu hem sen severken yaşını mı seviyorsun? Sevgiyi de aptallaştırdılar!
Seviyorum diyenlere gülüp geçin, ben öyle yapıyorum çünkü o sevginin içinde kesin bir menfaat yatıyordur. Klişe bir cümle olacak fakat “seven, sevilmiyor.”
Dün senin için seviyorum diyenler, ölüyorum diyenler bu gün başkasını seviyor ve başkasına ölüyor bu yüzden sen de inanma sakın sevgi kelimesini ağzında sakız yapanlara, gül geç. Leylayı bulmak imkânsızda sanki Mecnunu bulmak kolay mı ikisi de artık bulunmaz Hint kumaşı gibi.
Bu arada gerçek sevgiyi bulursanız bir tutam bana da gönderin azıcık sevginin tadına bakalım…
Değerli okurlar haftaya tekrardan görüşmek dileğiyle, gerçek sevgiyle kalın…
