Haksızlıklara, adaletsizliğe, pahalılığa, yalancılığa, katlanmaktan mutsuzluklaŕını paylaşmaya çalışan insanları izlemekten, dinlemekten yoruldum. İçimdeki gülme, gülümseme merkezleri de yoruldular isyan ettiler, görevlerini yapmak istemiyorlar artık. Gülemiyorum inanın
Nereye giiti her gece Heybeli de mehtaba çıkmalar.
Ne oldu Akdeniz akşamlarına?
Neden ada sahillerinde artık kimse beklemiyor, klmseler yok?
Gülmekten kahkaha atmaktan çekinmemeli, utanmamalı insan.
Lokması boğazına tıkanmamalı.
Birşey almaya çalışırken eli yanmamalı, titrememeli, yutkunmamalı.
Evsiz barksız kalmamalı.
Paraya tapanlar tarafından sokağa atılmamalı.
Veeeee birileri milleti sefalet içinde, geceleri aç yatarken hala hiçbir şey yokmuş gibi meydanlarda nutuk atmamalı.
Bana doğru giden bir şey göster, yaz, söyle Allah aşkına Melahat.
Sabahları uyanmam için bir nedenim olsun.
